شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- شرکت ها، دانشگاهیان و دولت ها سرسختانه برای تجزیه و تحلیل و درک کامل صدای انسان جهت کپی کردن از آن تلاش می کنند.  با اینکه جنگ قدرت بین این نهادها جهت توسعه این فن آوری طی یک قرن گذشته ادامه داشت، اما در حال حاضر رقابتی تنگاتنگ برای رمزگشای صدای انسان در جریان است.

جهان را تصور کنید که صدای یک شخص، الزاما از گلوی همان شخص خارج نمی شود. مثلا صدای یکی از اعضای خانواده را از بخش دیگری در خانه می شنوید و فکر می کنید که او آنجاست، در حالی که نیست. در واقع این یک روبات است که صدای او را کپی کرده است!

کشورهایی مانند ایالات متحده، چین و استونی برای ساخت چنین رباتی تلاش می کنند. شرکت هایی نظیر فیسبوک، گوگل، اپل و آمازون نیز برای تقلید صدای انسان تلاش می کنند.

البته در حال حاضر نیز، خلق صدای مصنوعی دشوار نیست. حتما با Siri، صدای روی گوشی های تلفن آشنا هستید.  

خلق صدای طبیعی، به الگوریتم هایی بسیار پیچیده تر و گران تر نیازمند است. اما این فن آوری هم اکنون در دسترس می باشد.

همانطور که هر متخصص گفتار درمانی یا آسیب شناس گفتار و زبان، تاکید می کند، صدای انسان بسیار بیشتر از ارتعاش تارهای صوتی است. این ارتعاشات به وسیله هوایی که از ریه های ما فرار می کند و باعث باز شدن تارهای صوتی می شود، ایجاد می شود. این فرآیند صدایی منحصربفرد، مانند اثر انگشت هر فرد تولید می کند. اما منحصربفرد بودن صدا به کیفیت هایی مانند آهنگ (intonation)   یا تغییرات زیر و بمی در حین صحبت کردن و غیر نیز بستگی دارد.

اساسا اگر یک دولت یا موسسه بودجه کافی داشته باشد، می تواند پژوهشگران را برای لیست کردن تک تک عوامل موثر در منحصربفرد بودن صدای انسان به کار بگمارند تا به فن آوری تقلید صدای یک فرد دست یابند.

نرم افزاری که از سوی Adobe در حال توسعه می باشد، Photoshop of soundwaves نام دارد.
به زودی، امکان فریب، به اشتباه انداختن، تحریک یا بسیج عمومی با هوش مصنوعی که قادر به تقلید بی عیب و نقص صدای انسان ها می باشد، ممکن خواهد شد. در آن زمان، مسلما تشخیص تفاوت بین صدایی که از روبات خارج می شود و صدای ترامپ یا پوتین فوق العاده دشوار خواهد بود.  

در دورانی که بی اعتمادی گسترده به رسانه ها و نهادهای رسمی وجود دارد، تقلید صدا می تواند پیامدها و خرابی های جدی به بار بیاورد. حتی سبب آغاز جنگ بشود. تصور کنید که صدای تقلید شده یکی از رهبران جهان، اظهارات دروغین و تحریک آمیزی را مطرح کند. آیا شهروندان یا ژنرال های ارتش می توانند جعلی بودن آن را تشخیص بدهند؟